zondag 20 september 2015

Vitaliteit/ kleur met een rietje

Aan karakter wil het me tijdens de vakantie al eens ontbreken. Ik heb zoiets van “Ge hebt al heel het jaar uwe nikkel afgedraaid en uw best gedaan, nu moogt ge er een keer van genieten!” en “Niks moet, alles mag!”… Van die dingen.

En als niks moet, durf ik al eens te vergeten dat gezond eten en regelmatig wat sporten niet gaat om iets wat je moet doen, maar om iets wat je wil doen, simpelweg omdat je je er zoveel beter door zal voelen. Bijgevolg ging mij work-out plan volledig de mist in en denken mijn loopschoenen intussen dat ik hen verstoten heb. Daarnaast dwingt veel uit eten gaan je er als vegetariƫr vaak toe je tot het melk-kaas-eieren-vegetarisme te bekeren en zou een mens op de lange duur nog een moord plegen voor wat kikkererwten en tempƩ. De vakantie heeft enorm deugd gedaan hoor, daar niet van, maar mijn lichaam begint om aandacht te snakken.

Dat is wat ik vorige week inzag. Ik voelde me schuldig en dom dat ik dat nu pas besefte en dat de vermoeidheid en hoofdpijnen, ondanks het lakse vankatieleven, wel eens een secret message van mijn lichaam zou kunnen zijn  waarin het oproept tot actie. Tijd om daar eens verandering in te brengen!

Dagelijks yoga, afgewisseld door wat pilates. Check.
Loopschoenen afstoffen. Check.
Op tijd gaan slapen. Check.

Nu is het bovenstaande in combinatie met wat meer letten op mijn voeding waarschijnlijk wel voldoende en voel ik na dat weekje al duidelijk het verschil. Toch wilde ik iets maar. Meer voor de fun dan omdat het nodig was. Dus toen ik Instagram doorsnuisterde en foto’s van “revitaliserende” sapjes zag, wist ik wat me te doen stond.

Samen met vriend lief, haalde ik onze eeuwenoude sapcentrifuge boven en begonnen we als bezeten sapjes te maken. Geen groentje of vruchtje was nog veilig.


Donker paars, feloranje en gifgroen schitterden de sapjes even later in hun glas.  Alleen al voor de kleur zou een mens in de “revitaliserende sapjes” vliegen.

Voor het “revitaliserd” effect zou ik het op zich niet doen. En ook niet voor de afwas… *
Sapjes maak je omdat je ze lekker vindt (vooral de groene viel bij mij erg in de smaak), omdat je al eeuwen een sapcentrifuge staan hebt en niet weet wat ermee te doen of omdat iedereen tegenwoordig zo into sapjes is en je het zelf ook eens wil proberen.
U  ziet het: redenen genoeg. Give it a try!

*Was de centrifuge meteen af. Maar dan echt direct. Niet eerst sapjes proeven, neenee eerst afwassen of u zit geheid in de u weet wel.

Niet zo heel erg revitaliserende, maar wel lekkere sapjes  


Paars sapje

2 grote trossen paarse druiven
4 appels
Eventueel wat honing, hangt af van hoe zoet je druifjes zijn

Oranje sapje 

10 wortels
1 duimgroot stuk gember
4 appels

Groen sapje

2 grote handenvol boerenkool
5 appels


Voor elk sapje dezelfde werkwijze. De vruchten en groenten hoeven niet geschild te worden. Het is wel aan te raden het klokhuis uit de appel te doen en de druiven van hun steeltjes te halen. Verder snijd je alles in grove stukken en pers je deze in je centrifuge. Snel opdrinken, zodat de vitamientjes niet verloren gaan. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten