(Geen) sultanakoekjes

Toen ik klein was, was ik gek op dino-, smurfen- en petit-lu-koeken (kent u die nog? Die waren toch gewoon geweldig he…). Iets ouder geworden, gaf mijn mama me steevast sultanakoekjes mee naar school. Dit samen met een heerlijk semi-doorzichtig fruitsapje in brik met zo’n rietje dat daar dan soms niet in wou en als je er dan toch al in geslaagd was een piepklein gaatje met het rietjespuntje te maken, spoot al je fruitsap in je gezicht bij de volgende poging die je ondernam om het rietje erin te krijgen. Of was alleen ik zo’n lomp kind? 

Sultanakoeken en fruitsap dus.

Dat beschouwde ik toen als een gezond tussendoortje. Gelukkig heb je als kind totaal geen notie van nutritionele waarden. Jong, onbezonnen en gelukkig met mijn koek en drankje.

Jammer genoeg komt na een aantal jaar dat nutritioneel geweten opspelen. Mijn sultana-sapjes-tussendoortje werd verbannen. Ik onderging die transitie moeiteloos, tot ik nu ongeveer 2 maanden geleden in de aula iemand een sultanakoekje zag eten en de heimwee me om het hart sloeg.

Een pak sultana’s gaan halen in de supermarkt dan maar? Ik denk er nog niet aan. Wat je zelf doet, doe je meestal beter, dus ging ik aan de slag met volkorenbloem, havervlokken en rozijnen.

Het resultaat was …  teleurstellend.

Mijn koekje leek in de verte niet op een sultanakoekje. Textuur was ook compleet anders.  Met de nadruk op anders, dus zeker niet slecht. De smaak kwam wel sterk in de buurt van de sultana's, maar dan rustieker, voller ook. Een glaasje havermelk erbij en ik waande me weer dat vrolijk etende kind van op de speelplaats.

Deze robuuste koekjes zijn het perfecte vullende tussendoortje, of wie weet zelfs het perfecte to-go-ontbijt. Gezond zijn ze alleszins en ze geven je genoeg energie om er weer een paar uur tegenaan te kunnen.

Ik mag er dan wel niet in geslaagd zijn een gezonde tweelingsbroer van mijn geliefde sultanakoekje te maken, ik heb er nu wel een nieuwe vriend bij.

Geen sultanakoekjes

•           100g roggevlokken
•           100g havermout
•           100g zelfrijzende bloem
•           4 el kokosbloesemsuiker
•           45g kokosolie, gesmolten
•           150g rozijnen*
•           Snuf zout
•          Kaneel
•           3 el yoghurt
•           1 ei

1. Meng alle  droge ingrediënten in een grote mengkom door elkaar.
2. Voeg de kokosolie, yoghurt en het ei toe en roer opnieuw.
3. Vouw de rozijnen door het deeg.
4. Schep soeplepelgrootte koekjes op een met bakpapier beklede bakplaat en bak de koekjes zo’n 15 à 20 minuten op 180°C.
5. Laat de koekjes afkoelen en zet er je tanden in. Bij voorkeur met een glaasje (haver)melk of warme thee. 

*Lust je geen rozijnen, vervang ze dan gewoon door chocoladestukje, noten of een andere soort gedroogde vruchten in kleine blokjes.