zaterdag 20 februari 2016

Potjessalade

Het was een idee van mijn vriend. Eigenlijk was het een idee van weet ik veel wie. Een mens die op een goeie dag dacht “laat ik mijn sla in laagjes in een glazen pot schikken en dan kan ik die zo overal meenemen zo. Eureka!”

 Er bestaan nog verlichte zielen op deze planeet.

Wiens idee het ook was, het was niet het mijne en dat blijft een beetje pikken.

U moet immers weten dat glazen potten hetzelfde effect op me hebben dan K3-brooddozen op 4-jaar oude meisjes; stop er eender wat ik en ik zal het wel leuk of lekker vinden.

Wanneer het bokalen betreft, vertoont mijn gedrag veel gelijkenissen met dat van de gemiddelde 70-jarige bomma. Ik kan het niet over mijn hart krijgen ze in de glasbak te gooien. Ik houd elke pot bij, in de gedachte dat hij me ooit nog wel eens zal kunnen dienen. Ik kan bijna meedoen in zo'n "Extreme verzamelwoede"-programma op Vijf tv. 

Ooit gooide papa tijdens een grote zolderschoonmaak - hoewel ik betwijfel of het gewoon geen indirecte aanval tegen mijn verzameling betrof- mijn hele bokalencollectie bij het glas. “Dat staat hier al drie jaar en ge hebt die met moeite al twee keer gebezigd”. Intriest wist ik dat hij ongelijk had mijn glazen schat zo grofweg buiten te gooien.        

Die zomer droeg onze merbelanenboom meer zoetgele vruchtjes dan wij samen met de rest van mijn kleine familie en onze buren ooit zouden kunnen opeten. Confituur maken, leek de enige manier om alles te verwerken. Maar geen confituur zonder glazen bokalen om hem in te bewaren natuurlijk.

“Ja papa, mijn bokalen die ge allemaal hebt weggesmeten, die zouden nu wel van pas komen, niet? ". Papa lachte groen.

Die dag ging ik –bokalenkoningin van de streek- lege confituurpotten schransen bij de buren en mijn oma. De vernedering.

Hoewel papa sindsdien iets meer respect voor mijn glazen potpassie heeft, bedenk ik hem ervan stiekem nog steeds te snoeien in mijn verzameling. Het kan me minder schelen, want intussen bouwde ik op kot toch al een backup-collectie uit. Mij gaan ze niet meer liggen hebben.

Mijn bokaalliefde ten spijt, was ik er dus nooit opgekomen een slaatje in laagjes in een pot te stoppen. Eén van de meest fancy lunches die een mens mee kan nemen naar school of het werk. Geheel instagramwaardig en perfect om elke mens in uw omgeving teleurgesteld te laten zijn in zijn bokes met kaas.

In mijn hoofd spookte wel de vraag hoe men dat nu eet-technisch dient aan te pakken?  Die laagjes dat is allemaal wel schoon enzo, maar ik eet toch liever alles wat door elkaar in plaats van eerst een laagje sla, gevolgd door wat tomaatjes, een laagje komkommer, afsluitend met een bodempje dressing... Internetresearch wees uit dat het bokaalconcept meer iets voor de show is en dat je je slaatje nadien gewoon zonder enige vorm van élégance op een bord moet kappen. Blijft mij een beetje de vraag of dat dan wel allemaal zo praktisch is en of je dan niet beter gewoon je slaatje in een Tuperwarepotje meeneemt.

Maar goed, het is salade en het zit in een bokaal en dus zal u me niet horen klagen. Het oog wil nu soms eenmaal ook wat.



Salad in a jar

Voor 1 persoon met honger





  • 2 handenvol boerenkool
  • 1 handvol cranberries, liefst vers, gedroogd kan ook
  • 1/2 tl honing
  • 1 kop pompoenblokjes, uit de diepvries 
  • 1 handvol kikkererwten
  • Een restje gekookte rijst of quinoa, optioneel
  • Cayennepeper
  • olijfolie
  • Peper en zout
  • 1/2 avocado, in blokjes
  • 2 el pompoenpitten of andere pitten naar keuze
Voor de dressing
  • 1/2 tl mosterd
  • 1/4 avocado, gepureerd
  • 1/2 tl honing
  • 1 tl appelazijn
  • een scheutje water

  1. Haal de harde stengels van de boerenkool en snijd de kool in kleine stukjes. Doe de kool in een kleine mengkom en masseer ze ongeveer een minuutje met wat peper, zout en 1 el olijfolie. Het zal misschien wat onwennig aanvoelen daar zo sensueel die groene boerenkoolblaadjes te staan masseren, maar een korte massage zal die taaie groene blaadjes transformeren in gezonde, zachte smaakbommetjes, dus smijt al die gêne aan kant en masseer erop los!
  2. Spreid de kikkererwten uit over een bakplaat en druppel er wat olijfolie over. Kruid met flink wat peper, zout en een snuif cayennepeper. Schuif de bakplaat in onder de grill. Binnen zo'n 15 minuutjes, haal je knapperige kruidige kikkererwten uit.
  3. Als je verse cranberry's gebruikt, hussel je deze kort met een wat honing door elkaar en laat je ze 2 minuutjes garen in de microgolf. Gebruik je gedroogde cranberry's, dan kan je meteen naar de volgende stap.
  4. Verdeel de pompoenblokjes op een bordje en gaar ze in een viertal minuutjes in de microgolfoven. Kruid met peper en zout.
  5. En nu begint het leuke stuk:
    Neem je favoriete masonjar (het mag best een grote zijn). Meng alle ingrediënten voor de dressing door elkaar in de pot. Daarop komt nu een laagje kool, gevolgd door de pompoenblokjes. Weer een laagje kool, een laagje kikkererwten en een laagje avocadoblokjes. Aftoppen doe je met eventueel nog een laagje kool, de cranberry's en wat pompoenpitten. Je kan altijd voor nóg meer laagjes gaan, maar mijn geduld gaf het hier op.
  6. Sluit de pot en ga ermee op stap, want dat is tenslotte wat je met zo'n coole lunchbox hoort te doen. 








Geen opmerkingen:

Een reactie posten